hacı ben çocukkene iblis şeytan muhabbeti girince işin içine, hep şey derlerdi, işte efendim sessiz dururmuş konuşmazmış gülermiş sadece, bi de ayakları ters olurmuş zamazingo. bu taranacılar da bunları nerden duyduysa bu klişeleri kullanmışlar. (anaam ya evrensel bir gerçekse bu ?!?!)
"kızım hadi toparlandık gidiyoruz, evi terkediyoruz, dün gece ayağından çekip almıyo muydu bu seni?" cümlesine;"burda kalalım burda iyiyiz, burda iyi olacağız" diyo ya katie'cik; oğlan da tribe bağlayıp "sokacam haa" serzenişli çıkıp gidiyo odadan, sonra kızın önünden bi karaltı geçip arkasına dolanıyo, sonra kız gülümsemeye başlıyo ya. ananskymm! dedim.
bi de son gece ablam yataktan çıkarkene çarşafı sıyırınca ayaklar da normal durması gerekenin 90 derece açılısı olaraktan durunca altıma sıçırttım. (anlatamadım amunike)
3 farklı son var bilindiği gibi, bu ayak olayı erkek arkadaşını kameraya fırlattığı versiyonda geçiyür. micah'ı aşağıda halledip odaya dönüp kendi boğazını kestiği sahnede (daha yazarken kanım dondu layn) ayaklara dikkat ettim, o çarşaf sıyırma sahnesinde ayaklarda numara yok.
ha sevgili okur, diyeceksin "ayak fetişisti misin pzevenk ne taktın lan bu kadar?" saygı duyarım. hem de ustaya saygı.
benim taa bu filmi izlemezden beri; "uyurgezer biriyle karşılaşırsam, donuma sıçarım başımda dikilirse" korkumu tazeledi, kavurdu önüme koydu götingenler.
o değil de hatuna dikiz hacı. benim öyle hatunum olsun, hocanın hasını haymana'dan getirtirim şerefsizim. okutur üfletirim bebeğimi. hemi de renkli gözlüydü, ooh tam mamel carlos. kameraya son gülüşünü yidiğim. neyse bizi de fırlatmasın da.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder